Een rijk erfgoed in het hart van de Franse Minervois
Ontdek de rijke historie van de wijnproductie in de Minervois
De menselijke sporen van de Minervois wijnen gaan heel ver terug. Lang voor onze Reckoning woonde de grot man hier. Met de komst van de Romeinen, de hele regio is steeds geïnteresseerd in de wijnbouw. De eerste plantages worden gedaan in de vlakten. De Haut Minervois zal pas later ontwikkelen, onder invloed van de monniken. De Minervois heeft persoonlijk het geweld van Simon de Montfort en de Katharen-kruistocht meegemaakt. Minerve was een Kathaarse centrum en het beleg van de stad is een zwarte pagina in de geschiedenis van Occitania.
De Vine aangekomen in de regio van Agde met de Grieken in de 6e eeuw voor Christus. Het was van Minerva dat deze hele regio werd Kerstverkoren door Saint Rusticus. De altaar van wit marmer gewijd in 456 door deze bisschop van Narbonne blijft de Getuige. De wijnbouw ontwikkeld tot het einde van het Romeinse Rijk, maar vervolgens geweigerd.
Onder de Karolingers was de Minervois (suburbium Minerbense) een onderverdeling van pagus Narbonensis. Vanwege het belang ervan, in de negende eeuw, werd het pagus Minerbensis tot het feodale tijdperk. In de Middeleeuwen ontwikkelden de monastieke wijngaarden de fundamenten van de abdijen van Lagrasse, Caunes-Minervois, Fontfroide en Saint-Hilaire. Monniken verbeteren de wijnbouw.
Toen de ketterij van de Katharen de overhand kreeg, was er geen verbod op wijn in tegenstelling tot de Bogomiles en Manichaeans die het opnamen in hun voedingsverbod. Maar tijdens de kruistocht tegen de Albigenzen, volgens de Jezuïet Langlois, deelgenoot van de kruistocht, Henri de Beaujeu, “Drie hele maanden lang zette hij zijn troepen in om het graan te verbranden, de wijngaarden te verscheuren, de heggen en bomen om te hakken om de huizen neer te halen, de wegen te verwoesten, om van een van de mooiste landen ter wereld een woestijn te maken.”
De Minervois werd verdeeld tijdens de oprichting van het bisdom Saint-Pons in 1318 door Johannes XXII, wat betekent dat de historische Minervois zich niet meer aanpast aan de Terroirs die de Minervois appellation. Tijdens de Honderdjarige oorlog kwam de Zwarte Prins in de Languedoc terecht en eindigde zijn passage in de ontworting van de wijngaard.
In 1681 liet de voltooiing door Pierre-Paul Riquet van het Koninklijk kanaal van de Languedoc tussen de Middellandse Zee en de Atlantische Oceaan de installatie van de moderne wijngaard toe. Zoals granen, van de late achttiende tot het begin van de negentiende eeuw, de wijn werd vervoerd per Barge. Vanaf 1855 kende de wijngaard een sterke progressie. De poederachtige meeldauw crisis, gevolgd door Phylloxera, vervolgens de overproductie van lagere kwaliteit wijnen voortgebracht de opstand van 1907, die zijn leiders in de Argeliers Commissie gevonden.
Tijdens de economische expansie van de 18e eeuw droeg het Canal du Midi in het bijzonder bij. Het kanaal werd gebouwd door Pierre Paul Riquet en is nu erkend door de UNESCO als werelderfgoed.
Deze AOC ligt in het binnenland, ten noorden van de lijnen Narbonne en Carcassonne, met het Canal du Midi en de rivier de Aude als de zuidelijke grens, en de Montagne Noir als de noordelijke grens. De regio bevindt zich in twee departementen, de Hérault en de Aude. Het gebied bestaat uit 61 gemeenten en ligt op hoogtes van 50 tot 350 meter boven de zeespiegel.
Van bijna 15 000 hectare wijnstokken, waarvan 5 000 bestemd zijn voor de productie van AOC-wijnen, wordt het brede palet van Vins de Table, Vins de Pays en wijnen uit enkele druivenrassen aangevuld met drie verschillende AOCS:
- AOC Minervois
- La Livinière
- Muscat de Saint Jean de Minervois.
De AOC decreet
De wijnbouwers van de Minervois voeren sinds de jaren vijftig een kwaliteitsbeleid en zagen hun inspanningen beloond door het verkrijgen van een AOC-AOP in 1985.
61 gemeenten werden als toegestane wijngebieden gedefinieerd. Het alcoholpercentage moet ten minste 11,5 zijn voor de rode en rosé wijnen en 11 voor de witte wijnen. De opbrengst kan maximaal 48 hectoliter per hectare opleveren. Het decreet erkent de AOC-herkenning voor zowel rode, rosé als witte wijnen
De volgende druivenrassen zijn toegestaan voor rode en rosé wijnen: Syrah, Mourvèdre, Grenache Lladoner Pelut, Carignan, Cinsault, Piquepoul, Terret en Aspiran.
De belangrijkste witte druivensoorten zijn Grenache Blanc, Bourboulenc, Marsanne, Roussanne, Macabeu en Rolle. Picpoul, Clairette en Terret Blanc zijn ook toegestaan als secundaire rassen.
De wijnen
De jonge rode wijnen zijn elegant en goed gestructureerd, met aroma’s van zwarte aalbessen, viooltjes, kaneel en vanille. Naarmate ze volwassen worden, evolueren de aroma’s in leer, gecandied fruit en pruimen. De tannines zijn zijdezacht, de nasmaak is lang en vol.
Witte wijnen geur van exotische vruchten en bloemen.
Bij het maken van rode wijnen, wordt het vaak gestroogd, traditioneel gevinifieerd en, na alcoholische, ook Malolactische gisting. In de afgelopen jaren zijn ook de zogenaamde Red Minervois Noble-wijnen met late oogst gemaakt.
De saignée-methode wordt vaak gebruikt voor rosé wijnen. Deze wijnen ruiken kleine rode vruchten, Cassis en framboos.
Het klimaat
Een mediterrane dominantie met invloeden van de Oceaan in het westelijk deel (Clamoux en Côtes Noires). Het deel van de Causse boven de 200 meter heeft iets Barre winters.
3 benaming:
| Minervois An AOC since 1985 | La Livinière An AOC since 1999 | Saint Jean de Minervois An AOC since 1949 |
|---|---|---|
| 61 gemeenten (16 in de Hérault et 45 in de Aude) | 6 gemeenten (5 in de Hérault en 1 in de Aude) | 1 gemeente |
| Blanken (3), rosés (13) en Reds (84) | Alleen rood | Saint Jean de Minervois |
| 130 000 hectoliter van 3600 hectare in productie | 9500 hectoliter van 350 hectare in productie | 6 000 hectoliter van 215 hectare in productie |
| Maximaal toegestane opbrengst van 48 hectoliter per hectare | Maximaal toegestane opbrengst van 45 hectoliter per hectare | Maximaal toegestane opbrengst van 30 hectoliter per hectare |
| Belangrijkste rode en rosé druivenrassen: Syrah, Grenache, Carignan, Cinsault, Mourvèdre | Belangrijkste Rode druivenrassen: Syrah, Grenache, Carignan, Cinsault, Mourvèdre et Picpoul | Enkele druivensoort: Muscat petit grain |
| Belangrijkste witte druivenrassen: Grenache, Bourboulenc, Maccabeu, Marsanne, Roussanne | – | – |
| 177 onafhankelijke wijnhuizen | 39 onafhankelijke wijnhuizen | 6 onafhankelijke wijnhuizen |
| 17 coöperatieve wijnhuizen | 2 coöperatieve wijnhuizen | 1 coöperatieve wijnmakerij |
De Terroirs
In hun afdaling van de Montagne Noire naar de Aude hebben de Clamoux, de Argent double, de Ognon en de Cesse een reeks terrassen gecreëerd bestaande uit kiezel, zandsteen, schist of kalksteen. In het noordwesten, in de buurt van Caunes-Minervois, bevinden zich de aderen van schist en roze marmer. De hogere zones bestaan uit Causses (Karst gebieden), die doorsneden worden met indrukwekkende kloven.
| Le Petit Causse (Cesseras = Le Petit Causse) |
| Dit gebied strekt zich uit langs de piëmont van de Zwarte Berg en is bijna overal zuidelijk gericht. De temperatuurpieken behoren tot de hoogste van de Minervois, en de neerslag tot de laagste. Een warme, droge, mediterrane sector. Hier ontmoet de wijnbouw van de hellingen de “garrigue”. This zone often presents constraints for the vines, due to a lack of water supply. De geërodeerde zandsteenbodems domineren dit terroir, ingeklemd tussen de eerste kalkgebieden van de Causses en de stenige quaternaire terrassen van de oevers van de Ognon en de Argent Double. Het is een van de meest vroeg-rijpende en heetste zones van de Minervois. Wijnen zijn er vaak geconcentreerd, warm en complex, gekenmerkt door aroma’s van gestoofd fruit. |
| Le Causse |
| Deze wijnbouwzone staat bekend om zijn hoogte, die varieert van 200m tot bijna 500m. Dit resulteert in de laagste nacht temperaturen in de Minervois en een langzamere thermische verwarming in het voorjaar. Het semi-bergachtige klimaat van deze zone wordt ook gekenmerkt door zwaardere en regelmatige regenval dan in de Minervois in het algemeen. Het andere belangrijke kenmerk van deze zone is de dominantie van kalksteen bodems, wat kan leiden tot een zeer stenig oppervlak. Of de steen nu hard of zacht is, de witheid die hij de grond geeft zorgt voor indirecte herverwarming van de planten en de druiven door straling. Vanwege de hoogte, dit is een van de nieuwste van de Minervois zones te oogsten, en wordt gekenmerkt door een langzame rijping. Uit de wijnen, die vaak levendiger zijn dan in de andere zones, wordt het aromatische bereik gekenmerkt door zijn frisheid en zijn mond afwerking door tannines die twee tot drie jaar kunnen duren om te worden verzacht. |
| Les Mourels |
| Gevangen tussen de kalksteen van Les Causses in het noorden en de serre d’Oupia (een heuvel die een hoogte van bijna 300m bereikt) in het zuiden, is deze sector een van de heetste en droogste in de Minervois. De mediterrane vegetatie die zich op deze heuvelachtige gebieden ontwikkelt, laat alleen ruimte voor de wijnstok als er voldoende diepte van bruikbare grond is. Zandstenen bodems domineren in dit terroir, variërend in termen van erosie en diepte. Zichtbaar aan de zijkant van de weg of in de sloten, de oevers van zandsteen zijn ondoordringbare obstakels voor de wijnstokken wortels. Gekenmerkt door zijn hellingen en uitlopers, is deze zone een van de meest vroegrijpe en heetste in de Minervois. De wijnen daar zijn vaak geconcentreerd, warm en complex, gekenmerkt door aroma’s van gestoofd fruit en zwarte bessen. |
| De balkons van de Aude |
| De hele wijnbouwzone rond het Canal du Midi, in het bijzonder het deel ten zuiden/zuidoosten van de Minervois, is het meest beïnvloed door de Middellandse Zee (amper 30 km verderop in vogelvlucht). Het wordt gekenmerkt door temperaturen die vaak hoger zijn dan het gemiddelde voor de Minervois, met een totaal bereik dat wordt getemperd door de maritieme invloed. Regenval is vrij goed verdeeld in de loop van het jaar, waardoor regelmatige voeding voor de wijnstokken. De bodemtypes wisselen elkaar af tussen geërodeerd zandsteen van verschillende diepte en stenen Kwartair-tijdperk terrassen die verschillende graden van filtraties toestaan. Dit is de meest vroegrijpe zone van de Minervois van (van 2 tot 3 weken vooruit voor de oogst in vergelijking met latere sectoren) en garandeert de snelle en regelmatige rijping van de druiven. Voor druivenrassen die veel warmte nodig hebben, zoals Mourvèdre. het is de zone van keuze. |
| Les Terasses |
| Tegenover de Alaric-berg, de poort naar de Corbières en het overhangende moerasgebied van Marseillette, is de centrale zone van de Minervois de meest gematigde, omdat de mediterrane en oceanische invloeden daar sterk gereduceerd zijn. De temperaturen zijn vrij hoog, zelfs als de nachten een beetje koeler dan gemiddeld zijn, en er is weinig neerslag. Het is een gematigde, intermediaire zone, waardoor de wijnstok zich kan ontwikkelen in optimale condtions. Hier vinden we ook zandsteen bodems (van verschillende diepten), die afgewisseld worden met stenen Quaternary-tijdperk terrassen. Het specifieke gebied rond Marseillette bestaat uit alluviale bodems. Het is een van de meest gematigde zones van de Minervois, waar de excessen van het klimaat het minst voelbaar zijn. Zo zijn de wijnen evenwichtig en gevuld met grote rijkdom in de vorm van tannines, polyfenolen en anthocyanes (kleur). |
Château Marcel heeft een rijke geschiedenis…
De geschiedenis van Château Marcel
Château Marcel begon bescheiden als een conglomeraat van kleine huizen, gebouwd in de 9de eeuw in het midden van het oude bergdorpje Cesseras dat zijn naam dankt aan de rivier de Cesse die de prachtige kloven vormde vlak achter het dorp.
The Cathars (also known as Cathari from the Greek Katharoi for “pure ones”) were a dualist medieval religious sect of Southern France which flourished in the 12th century CE and challenged the authority of the Catholic Church.
A rich heritage in the heart of the French Minervois…