Mirepoix ligt in een vallei tussen Carcassonne en Pamiers.
Mirepoix werd veroverd in 1209 door Simon V de Montfort en geschonken aan een van zijn luitenanten, Guy de Lévis. De stad, oorspronkelijk op de rechteroever van de Hers-Vif, werd verwoest door een gewelddadige overstroming in 1289. Het werd herbouwd door Jean de Lévisin 1290, op een verhoogd natuurlijk terras aan de overkant van de rivier. De layout van het stadscentrum is sinds de 13e eeuw niet veranderd.
De ‘Cathédrale Saint-Maurice de Mirepoix ‘, een voormalige rooms-katholieke kathedraal en nationaal monument van Frankrijk, was de hoofdzetel van een bisschop tot 1801.
In het hart van Mirepoix is een van de mooiste en langst bestaande galerij marktpleinen ‘Les couverts’ in Frankrijk. Het plein wordt begrensd door huizen uit dertiende tot de vijftiende eeuw.
De middeleeuwse ‘Maison des consuls’ (raadhuis) heeft dakschroten gesneden met tientallen afbeeldingen van dieren en monsters, en karikaturen van middeleeuwse beroepen en sociale groepen.
De kathedraal van St-Maurice heeft de tweede breedste gotische boog in Europa (na Girona in Catalonië, Spanje). De eerste steen werd gelegd door Jean de Lévis op 6 mei 1298. De bouw duurde, met een paar onderbrekingen, de volgende zes eeuwen duren. De kathedraal werd gerestaureerd in 1858 en 1859 door Prosper Mérimée en Eugène Viollet-le-Duc.
De brug van Mirepoix is 206 meter lang en heeft zeven bogen. Het is het werk van architect Jean-Rodolphe Perronet (1708 – 1794), wiens bekendste werken de Pont de la Concorde in Parijs (1787 – 1791) en de brug van Nantes. Met de bouw ervan werd gestart in 1776. Dichtbij de brug en iets dichter bij de stad passeert er een veel kleinere brug een kanaal. In de buurt van deze brug bevindt zich de ‘ Chêne Vert ‘, een oude eiken boom ongeveer 800 jaar oud.
De eerste vermelding van het oude Château de Terride dateert van 960. Het werd veroverd (samen met Mirepoix als geheel) door Simon de Montfort op 22 September 1209. Het kasteel kreegde naam ‘Terride’ in de 16e eeuw.